♡ Special : SHADOWBN • twenty-four

19:19 PM

J'S PART

"ว่าไง"
"คอลได้รึป่าว"
                                     "อื้อ"

หลังจากที่ข้อความนั้นส่งมา นิ้วของผมมันก็กดโทรออกโดยไม่ทันคิดเลยครับ นอกจากปากผมมันจะไวแล้ว มือผมก็ยังไวอีกด้วย ทำยังไงดีล่ะ ผมยังไม่ได้คิดเลยว่าจะชวนน้องคุยเรื่องอะไร แค่ทำตามที่ไอ้แจ็คมันบอกมาเท่านั้น ผมรอสายไม่นาน จากเสียงรอสายก็กลายเป็นเสียงนุ่มๆของน้องตอบรับกลับมา

"ฮัลโหลครับ"
"เสียงง่วงจังเลยนะ" คำทักทายโง่ๆที่ผมคิดได้ เฮ้อ..คิดได้แค่นี้หรอวะไอ้เจ
"เราไม่ได้ง่วงนะ"
"รบกวนรึป่าว"
"ไม่ครับ"

ผมกับจินเราคุยกันต่อหน้าบ่อยครับ แต่คุยกันทีไรก็ไม่ค่อยคุยกันดีๆหรอก ไม่รู้ทำไม แต่พอมาโทรคุยกันตอนกลางคืนก่อนแบบนี้แล้วมันรู้สึกแปลกๆ ผมรู้สึกว่าเราสองคน.. เหมือนแฟนกัน

มันเป็นความคิดของผมคนเดียว ถึงทำให้ผมประหม่าเวลาคุยกับน้องแบบนี้ยังไงล่ะ

"พี่เจมีอะไรรึป่าว"
"แค่อยากคุยด้วยเฉยๆ" ไม่แถหรอกครับ ตอบไปตรงๆนี่แหละ
"เรานึกว่าจะคุยเรื่องงาน"
"ไม่ใช่เรื่องงานแล้วคุยไม่ได้หรอ"
"อ่า..ได้สิ"

ผมควรจะคุยเรื่องอะไรต่อดี ตื่นเต้นครับบอกตรงๆ ปกติในแชทน้องจะชวนคุยตลอด แต่พอมาคุยแบบนี้แล้วดูเงียบไปเลย ผมจะไม่คิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะครับว่าน้องเขิน เพราะเป็นผมที่แอบชอบน้องฝ่ายเดียว เป็นไปไม่ได้เลยครับที่น้องจะมาชอบผมกลับ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันมันก็ไม่น่าประทับใจแล้ว มีหลายคนที่เข้ามาคุยกับน้อง คุยดีกว่าผมอีก ใครๆก็ต้องชอบคนดีๆอยู่แล้วแหละครับ

"วันนี้เงียบๆ เหนื่อยหรอ"
"ไม่เหนื่อย เราสบายดี"
"..."
"พี่เจ"
"ว่า"
"วันนี้ซ้อมเหนื่อยมั้ย"
"ไม่เหนื่อย"
"ซ้อมหนักมากเลยนี่นา ไม่เหนื่อยสักนิดเลยหรอ" บอกผมทีครับว่านี่เป็นแค่ประโยคคำถามธรรมดาๆ น้องไม่ได้กำลังเป็นห่วงผม

"นิดหน่อย"
"อยากพักรึป่าวครับ"
"จะไล่กันถูกมั้ย"
"ไม่ใช่นะ เราไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น"
"แล้วมันแบบไหนล่ะ" แค่อยากฟังคำว่าเป็นห่วงน่ะครับ ทั้งๆที่น้องไม่ได้จะพูดมันออกมาเลย
"เรากลัวพี่เจเหนื่อย"

JIN'S PART

"เรากลัวพี่เจเหนื่อย"

ความจริงแล้วเราไม่ได้อยากพูดคำนี้เลย เราอยากบอกพี่เจว่าเราเป็นห่วง วันนี้พี่เจซ้อมหนักมาก เพราะอาทิตย์หน้าก็จะแข่งแมทช์จริงแล้ว ไม่เหมือนครั้งก่อนที่แค่แข่งคัดเลือกสาย แต่เราไม่กล้าพูดออกไปหรอกนะ ถ้าพูดออกไปต้องตลกแน่เลย

"เราเป็นห่วงพี่เจ" บอกได้แค่ในใจเท่านั้นแหละ

"จะนอนกี่โมง"
"กี่โมงก็ได้ เราโตแล้ว"
"ตีสองไหวมั้ย"
"..." ตีสองงั้นหรอ? เราจะนอนตีสองได้ยังไง พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนี่นา ถ้าคุณแม่รู้ต้องโดนดุแน่ๆเลย
"ไม่ไหวสินะ"
"พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนนะพี่เจ"
"สบายอยู่แล้ว"
"คุณแม่พี่เจจะดุมั้ย เรากลัวคุณแม่ดุ"
"ล็อคประตูไว้สิ"

จริงด้วย ถ้าล็อคประตูคุณแม่ก็ไม่รู้แล้วนี่นา...

"เงียบทำไม อย่าบอกนะว่ากำลังจะล็อคประตูอ่ะ"
"พี่เจรู้ได้ยังไง"
"พี่แค่ล้อเล่นนะ อย่าทำจริงล่ะ"
"..." เรากำลังจะเดินไปล็อคประตูแล้วเนี่ย
"เกือบทำลูกเค้าใจแตกแล้วมั้ยล่ะ ฮ่าๆๆ"
"พี่เจ เราจะคุยกันจนถึงตีสองจริงๆหรอ"
"เราอยากเลิกคุยเมื่อไหร่พี่ก็จะวางตอนนั้นแหละ"

ทำยังไงดีล่ะ เราไม่อยากเลิกคุยกับพี่เจเลย ถ้างั้นก็ต้องคุยกันไปถึงเช้าเลยน่ะสิ ทำไมต้องให้เราตัดสินใจด้วย พี่เจเป็นคนชวนคุยก็ต้องเป็นคนวางเองสิ ทำแบบนี้แล้วเราจะตอบยังไง

"พี่เจนั่นแหละ จะวางก็วางเลย" ไม่รู้จะตอบอะไรนี่นา ถ้าเราบอกว่าไม่อยากวางพี่ก็จะต้องสงสัยแน่ๆ ตอบแบบนี้แหละดีแล้ว แต่ใจจริงก็ไม่อยากให้วางหรอกนะ อย่าเพิ่งวางเลยนะครับพี่เจ...
"ไม่วาง ยังไงพี่ก็ไม่วางก่อน" นี่ไง ดื้อๆๆๆ พี่เจดื้อ
"อือๆ ก็ได้ๆ" เราไม่วางง่ายๆหรอกนะ พี่เจนั่นแหละต้องแพ้ วางก่อนเรา คอยดูสิ
"นี่ บาสแมทช์หน้าพี่ก็ลงนะ"
"อื้อ เราก็ต้องทำสวัสดิการเหมือนกัน"
"จะมาดูใช่มั้ย"
"..." ไม่พลาดอยู่แล้ว เราจะพลาดได้ยังไง พี่เจรู้รึป่าวว่าเวลาตัวเองเล่นบาสน่ะดูดีแค่ไหน ใครๆเห็นก็ต้องหลงเสน่ห์พี่เจทั้งนั้น ไม่อยากให้ใครเห็นเลย อยากให้พี่เจเล่นบาสให้เราดูคนเดียว แต่เราก็ทำไม่ได้
"ไม่มาหรอ"
"เราดูก่อนนะ อาจจะยุ่งเรื่องสวัสดิการ"
"ไม่บังคับ แต่อยากให้มาดูนะ"
"อื้อ"

1 ชั่วโมงผ่านไป..

J'S PART

"หลับแล้วหรอ"
"..."
"จิน"
"'งืออ ไม่หลับๆ เพิ่งสามทุ่มเอง" โกหกเก่งจริงๆเลยเด็กคนนี้ เสียงกรนเบาๆเป็นหลักฐานได้ดีเลยว่าน้องหลับไปแน่ๆ
"แต่พี่ได้ยินเสียงกรน"
"ไม่ใช่เสียงเรานะ"
"ง่วงแล้วก็วาง"
"พี่เจก็วางสิ"
"ก็บอกแล้วไงว่าจะไม่กดวางก่อน" แน่นอนครับ ผมจะรักษาสัญญา ผมบอกไว้แล้วว่าจะไม่วางก่อน ที่ผมไม่อยากวางเพราะอยากคุยกับน้องน่ะครับ ง่ายๆไม่อ้อมค้อม แต่ถ้าน้องอยากวางก่อน ผมก็ให้สิทธิ์ที่จะกดวางได้เลย
"พี่เจ"
"ว่า" เสียงง่วงขนาดนี้ยังบอกว่าไม่ง่วงอีก เด็กดื้อเอ้ย
"เราชวนคุยไม่สนุกหรอกนะ"
"ไม่ได้อยากสนุก อยากคุยด้วย"
"ทำไมพี่เจไม่กดวาง รอเราทำไม"
"เรานั่นแหละ ง่วงแล้วทำไมไม่วาง" ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองอีกครั้งหรอกครับว่าน้องก็ไม่อยากวาง แค่ถามไปเฉยๆ แต่มันจะมีเหตุผลอะไรล่ะครับที่น้องไม่อยากวาง
"..."
"นอนเถอะ เดี๋ยวพี่วางเอง"
"แต่พี่เจบอกว่าจะไม่วางก่อน"
"เห็นเด็กง่วงแล้วสงสาร ยอมแพ้ก็ได้" สงสารจริงๆนั่นแหละครับ อยากทำตามคำพูดของตัวเอง แต่ถ้ามันทำให้น้องนอนดึก ผมยอมแพ้เองก็ได้ ถึงจะได้คุยกันแค่ชั่วโมงกว่าๆผมก็โอเค นี่มันเพิ่งเริ่มต้นนี่ครับ วันต่อๆไปผมค่อยคุยใหม่ก็ได้ ถือคติช้าๆได้พร้าเล่มงามไว้ครับ ยอมเป็นคนแพ้เองดีกว่า
"เราไม่ง่วง"

เด็กดื้อ ยังไงก็ยังคงเป็นเด็กดื้ออยู่วันยังค่ำ...

"ทำไม อยากคุยต่อหรอ"
"ไม่ใช่นะ ไม่ใช่ๆ เราวางเองก็ได้ ไม่ได้อยากคุยต่อเลย"
ตู้ด ตู๊ด ตู๊ด.........

เห้ย! ผมแค่ล้อเล่นเอง วางกันไปง่ายๆแบบนี้เลยหรอ ผมยังไม่ทันได้บอกฝันดีเลย ทิ้งกันกลางทางแบบนี้ได้ไง ถึงผมจะบอกให้น้องวางก่อนแต่มะนก็ต้องหลังจากที่ผมบอกฝันดีแล้วสิ ที่เค้าว่ากันว่าคนน่ารักมักใจร้ายมันเป็นแบบนี้นี่เอง งานนี้ต้องมีเคลียร์กันหน่อยแล้วล่ะครับ ( -_-ˑˑ)

**ตอนนี้ยังไม่จบจ้า ยังมีต่อที่จอยนะคะ กลับไปอ่านกันได้เลยยยย**